പകല്‍ മുഴുവന്‍ തിരക്കിനിടയില്‍ വെറുതെ അലയുകയായിരുന്ന ഹോജ പെട്ടെന്നാണ് അത് കണ്ടെത്തിയത് - ചൂട് കനക്കുന്ന തെരുവിൽ വീണുകിടന്ന രത്നമോതിരം! ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് നോക്കി ആരും കാണുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി ഹോജ സന്തോഷത്തോടെ അത് കൈക്കലാക്കി.
അപ്പോഴാണ് ഹോജ ഓർത്തത്! അവിടെ കളഞ്ഞു കിട്ടുന്ന വസ്തുക്കളുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു നിയമം ഏര്‍പ്പെടുത്തിയിരുന്നു — തെരുവില്‍ വിലയേറിയ വസ്തുക്കള്‍ കളഞ്ഞു കിട്ടുന്ന ആൾ നിർബന്ധമായും ആ വിവരം മൂന്നു തവണ ചന്തയുടെ മധ്യത്തിൽ നിന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറയണം.
ഹോജതന്റെ മനസ്സില്‍ വിചാരിച്ചു: "ഇത് എന്റേതാകണമെങ്കിൽ , നിയമം അനുസരിച്ചു നീതിപൂര്‍വം തന്നെ കാര്യങ്ങള്‍ നടത്തേണ്ടതാണ്."
അന്നുമുഴുവന്‍ ആ മോതിരത്തിന്റെ കാര്യം ചിന്തിച്ചിരുന്ന ഹോജ, അടുത്ത ദിവസം ഉണരുന്നതിന് മുമ്പേ കാര്യം നടത്തിയെടുക്കാൻ ഉറച്ചു. പുലര്‍ച്ചെ മൂന്ന് മണിക്ക്, എല്ലാവരും നല്ല ഉറക്കത്തിലായായിരുന്ന സമയത്ത്, ഹോജ അങ്ങാടിയിലേക്കുപോയി. ചന്തയുടെ മധ്യത്തിൽ ചെന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചകൂ പറഞ്ഞു
"ഞാന്‍ ഒരു രത്നമോതിരം കണ്ടെത്തി!
ഞാന്‍ ഒരു രത്നമോതിരം കണ്ടെത്തി!!
ഞാന്‍ ഒരു രത്നമോതിരം കണ്ടെത്തി!!!"
മൂന്നാമത്തെ തവണ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഹോജയുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദം കേട്ട് ഉണർന്ന ജനനങ്ങൾ എന്താണ് സംഭവമെന്നറിയാൻ ചന്തയിലേക്കെത്തി.
ആഖ്യാനത്തില്‍ ഉള്ള ശക്തിയും ആവേശവും, ശബ്ദത്തിലെ വിശ്വാസവും ആ കൂക്കികളെ ഒഴിച്ചില്ല. മൂന്നാം തവണയുടെ അവസാനം വരെ നഗരത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്നു വിളികള്‍ കേട്ടവരുടെ കണ്ണുകള്‍ തുറന്നു. സ്ലീപിംഗ് റോബും തലച്ചുറയും പാദരക്ഷയും പോലും ഉഴന്നുപിടിച്ചു കുരിശിച്ചു കുത്തിയരിക്കാന്‍ ചിലര്‍ അങ്ങാടിയിലേക്കെത്തി. ഉറക്കത്തിനിടയിൽ ഹോജ പറഞ്ഞതൊന്നും ആരും വ്യക്തമായി കേ ട്ടിരുന്നില്ല.
ജനങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു:
"എന്താണ് ഹോജാ കാര്യം? ഇങ്ങനെയൊരു സമയം നീ എന്തിനാണ് ഇവിടെയെത്തി കൂവി വിളിച്ചത് ?"
ഹോജപുഞ്ചിരിയോടെ, സഗൌരവം മറുപടി പറഞ്ഞു:
"നിയമം എന്താണെന്ന് നിങ്ങള്‍ക്കറിയാമല്ലോ? മൂന്നു തവണ ആവര്‍ത്തിക്കാനാണ് നിയമം അനുശാസിക്കുന്നത്. നാലാമത് ആവർത്തിച്ചാൽ അത് നിയമവിരുദ്ധമാണ്. അത് കൊണ്ട് എനിക്കത് ചെയ്യാനാകില്ല"
ഒന്നും പിടികിട്ടാതെ ജനങ്ങൾ തിരിച്ചു പോകാനൊരുങ്ങവേ അഭിമാനത്തോടും സന്തോഷത്തോടും കൂടെ ഹോജ പറഞ്ഞു.
"എങ്കിലും, ഞാനൊരു കാര്യം പറയാം. ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒരു രത്‌നമോതിരത്തിന്റെ ഉടമയാണ്."
0 Comments